Księżycowe obserwatorium

Gdzieniegdzie i nigdzie, czasami błąkając się już późną porą po majestatycznym wielce parku, zauważysz dziwną, krzywą wieżę, która wygląda jakby na naukową. I nic bardziej mylnego - wielki teleskop, który wydostaje się z jednego okna, służy do obserwacji pięknych, lśniących własnym blaskiem gwiazd, które jedynie czekają na to, by zacząć je oglądać. Ale wpierw skupmy się na tym, jak to wszystko wygląda. Aby wejść, musisz otworzyć wielkie, żelazne drzwi, które skrzypią tak, jakby miały zepsuć wszystkim dookoła uszy, zaś następnie, błąkając po ciemnym korytarzu, gdzie nie ma ani światła, ani prądu, przedostać się na schody. Pierwsze piętro jest oblegane przez nietoperze, które znalazły sobie tutaj całkiem niezłą kryjówkę przed wschodzącą planetą, albowiem tutaj nie ma żadnych okien i zawsze panuje wszechobecny mrok. Warto zatem wziąć ze sobą latarkę, gdyż ten obiekt jest niestrzeżony. Ogromna ilość pajęczyn i pająków zniechęca do dalszego pokonywania schodów, ale Ci, którzy postanowią przetrwać przez ten "koszmar", będą mogli zobaczyć coś naprawdę zachwycającego i zapierającego wdech w piersiach - ogromny księżyc. Oczywiście wszystko zależy od pory roku oraz ilości chmur na niebie, jednak im wyżej sięgasz, tym bardziej przytłaczający się on staje. Na drewnianej, spróchniałej ze starości podłodze znajdują się wszelakiej maści notatki, rozpoczynając od opisu różnych gwiazd oraz struktur, aż wreszcie po zadania matematyczne, na których znajdują się rozwiązania "nie wiadomo po co". Teleskop o dziwo działa bardzo dobrze i można się porządnie przyjrzeć ciałom niebieskim, które oblegają ciemne niebo. Oczywiście wygląd oraz stan urządzenia pozostawia wiele do życzenia, jednak ważne jest to, że można za pomocą niego spojrzeć w większe tajemnice przestworzy.